Definicja KAMIEŃSKA ANNA: pisarka, tłumaczka. Przed wojną studiowała pedagogikę na UW, po wojnie - filologię klasyczną w Łodzi. Okupację przeżyła w Lublinie i Lubelskiem, uczestnicząc w tajnym nauczaniu. W l. 1952-57 należała do zespołu redakcyjnego "Nowej Kultury", a od 1968 r. "Twórczości". Za podpisanie Memoriału 59 intelektualistów (1975) objęta zakazem cenzury. Zaznaczona nagrodą bułgarskiego i pol. PEN Clubu (1959, 74). Debiutowała w 1945 r. w tyg. "Odrodzenie". Debiut książkowy - Wychowanie (1949). We inicjalnych utworach przemawiała z pozycji laickich, jako zwolenniczka doktryny socrealizmu. Jednak już wtedy wydała tomiki bardziej autentyczne, osobiste, gdzie pojawiały się motywy przemijania i związku człowieka z naturą (O szczęściu, 1952; Bicie serca, 1954; Pod chmurami, 1957). W l. 60. towarzyszy im świadomość dokonań wielu pokoleń ludzi - pisarka sięga do mitów utrwalonych w lud. kulturze, wyjaśnia pieśni i liryki lud.: bułgarskie (Oj lesie, lesie zielony, 1956), ros. (Piołunowe ziele, 1961), serbsko-chorwackie (Perły i kamienie, 1961). W twórczości K. wyraźną cezurę stanowi Biały rękopis (1970) poświęcony pamięci męża, poety J. Śpiewaka. Sporo zawartych w nim wierszy ma postać rozmowy ze zmarłym, jest ciągłą walką z zapominaniem. Śmierć męża stała się dla pisarki przyczyną wstrząsu rel., który znalazł słowo w jej późniejszych wierszach (t. Dwie ciemności, 1984). Od tego czasu twórczość K. włącza się w nurt rel. liryki pol., jest zapisem trudu zdobywania wiary. Stale obecne są w niej motywy cierpienia i śmierci, które pisarka próbuje rozpoznać w perspektywie metafizycznej. Wiara przynosi jej zgodę na kształt egzystencji, pogodną akceptację życia (Drzewo). Przemianom ku coraz większej prostocie ulega język poet. K. - z wierszy znika startowy patos. Główne (poza wymienionymi) zbiory wierszy K. to: Odwołanie mitu (1967), Drugie szczęście Hioba (1974), Rękopis znaleziony we śnie (1978), Milczenie (1979), Wpół słowa (1983), Milczenia i psalmy najmniejsze (1988). K. jest również autorką 2 antologii wierszy, opatrzonych komentarzami (Od Czarnolasu, 1971; Od Leśmiana, 1974), szkiców lit. (między innymi Jeden z grzechów pięknych, 1967; Twarze księgi, 1982; Na progu słowa, 1985; Podręcznik nad książkami. Szkice o Piśmie świętym, 1988; Wszystko jest w Psalmach, 1990) i Notatnika 1973-79 (wyd. 1987) i książek dla dzieci i młodzieży, na przykład powieści W Nieparyżu i gdzie indziej (1967).
- Co znaczy Kalendarz I Klepsydra:
- Porównanie Konwickiego, otwierający cykl niby-dzienników , łże-pamiętników , apokryfów autobiograficznych (ustalenia autora). Konwicki pierwszy raz zrywa z fabułą, nawiązuje bezpośredni kontakt z czytelnikiem kamieńska anna co znaczy.
- Krzyżówka Kawalec Julian:
- Dlaczego nowelista, publicysta, pisarz. Na tematyce twórczości lit. K. zaważyło jego chłopskie pochodzenie, interesują go zjawiska i mechanizmy cywilizacyjne zachodzące na wsi. Debiutował opowiadaniem Śmierć kamieńska anna krzyżówka.
- Co to jest Kern Ludwik Jerzy:
- Jak lepiej autor książek dla dzieci i młodzieży. Wieloletni współpracownik tygodnika Przekrój . Debiutował w 1953 r. zbiorem satyr Tu są bajki. Zbiory wierszy satyr. to między innymi Wolne wnioski (1954 kamieńska anna co to jest.
- Słownik Krynicki Ryszard:
- Kiedy tłumacz. Reprezentant Nowej Fali, członek poznańskich grup lit. Rokada i Próby, działacz klubu Od nowa . Studiował polonistykę na Uniw. Poznańskim. W l. 1965-68 redagował miesięcznik Nurt kamieńska anna słownik.
- Czym jest Kwadryga:
- Od czego zależy wokół czasopisma o tej samej nazwie (wychodziło do 1931 r.), które najwyższy poziom osiągnęło pod redakcją W. Sebyły (X 1929-VI 1931). Skład ekipy: między innymi S. R. Dobrowolski, K. I. Gałczyński kamieńska anna czym jest.
Co to jest Anna Kamieńska w Słownik definicji K .
