Definicja KONWICKI TADEUSZ: prozaik, eseista, autor scenariuszy, reżyser filmowy. Dzieciństwo i młodość spędził w Wilnie. Maturę zdał na sekretnych kompletach (1944). Należał do AK, w l. 1944-45 walczył w antyradzieckiej partyzantce. W 1945 r. - w okresie likwidowania poprzez Rosjan wileńskiej AK - zdołał przedostać się za granicę. Pracował w Gliwicach i Bytomiu jako likwidator mienia poniemieckiego. Jesienią 1945 r. przeniósł się do Krakowa, gdzie podjął studia polonistyczne na UJ (ukończył UW). Pracował w "Odrodzeniu" (1946-50), początkowo jako korektor, później jako redaktor i reporter. W 1947 r. wspólnie z pismem przeniósł się do Warszawy (mieszka tam do dziś). Podjął pracę w "Nowej Kulturze" (do 1958) - zyskał popularność felietonami (cykl Z miejsc stojących). W l. 1956-68, jako kierownik zespołu filmowego "Kadr", patronował pol. szkole filmowej. W 1966 r. podpisał protest w kwestii L. Kołakowskiego i wystąpił z PZPR (był jej członkiem od 1950). W l. 70. związał się z opozycją demokratyczną. Wobec zakazu wydawania jego książek rozpoczął publikować w drugim obiegu. Oficjalnie jest wydawany od 1989 r. Pierwszą powieść Rojsty (1948) - aheroiczny obraz partyzantki - mógł wydać dopiero w 1956 r. Jako poeta zaistniał powieściami spełniającymi założenia socrealizmu (Przy budowie, 1950; Władza, 1954). Późniejszą twórczość dzieli od nich wielki dystans. Pierwszą istotną powieścią po 1956 r. była Dziura w niebie (1959) - gorzka opowieść o dzieciństwie na Wileńszczyźnie i rozliczenie się z sobą z l. 50., zapowiedź motywów rozwijanych w kolejnych utworach. Różnorodną twórczość K. spajają 3 przedmioty: bohater, pejzaż, poetyka. Bohater to przedstawiciel pokolenia autora (z reguły jego rówieśnik), ukazywany na różnych etapach pol. dziejów, człowiek o niestabilnym życiu wewn., tkwiący pamięcią w przeszłości, która wraca we śnie i na jawie, rzutuje na teraźniejszość, decyduje o poczuciu wyobcowania i samotności (Z oblężonego miasta, 1954; Sennik współczesny, 1963; Nic lub nic, 1971). Marzy o azylu, "dolinie ludzi osiadłych". Jest nią w powieściach K. Wileńszczyzna (stałe motywy pejzażu: rzeka, las, dźwięk dzwonów z kościoła, bożnicy i cerkwi) - miejsce święte, ożywiające mit raju ( Kronika wypadków miłosnych, 1974; Bohiń, 1987). Poetyka prozy K. ukształtowała się w Senniku współczesnym. U jej podstaw tkwi współistnienie w świadomości bohaterów przeszłości i teraźniejszości. Przeszłość ukazuje autor w konwencji realist.; teraźniejszość istnieje na granicy jawy i snu (częsta konwencja oniryczna, na przykład Sennik współczesny, Zwierzoczłekoupiór, 1969). Przenikaniu się czasów odpowiada metoda narracji: stosunek obiektywizująca splata się z subiektywną, emocjonalną, tradycyjna z nowoczesną. W powieściach K. powaga łączy się z humorem, liryzm z ironią. Łatwo dającą się rozpoznać właściwością utworów pisarza jest obecność w nich przedmiotów autobiograficznych, osobiste doświadczenia zostają jednak przetworzone, są metodą odkrycia wspólnego losu (poczucie związku z pokoleniem) i nawiązania bardziej bezpośredniego kontaktu z czytelnikiem. Specjalny rodzaj prozy reprezentują Kalendarz i klepsydra (1976), Wschody i zachody księżyca (1982) i Nowy Świat i okolice (1986) - autor ustala je jako "niby-dziennik", "łże-pamiętnik", "apokryf autobiograficzny". Również w nich biografia jest częścią kreowanego świata, towarzyszy jej fikcja. Od 1957 r. K. z twórczością lit. łączy twórczość filmową. Zrealizował wówczas pierwszy pol. video autorski Ostatni dzień lata (Grand Prix na Festiwalu w Wenecji 1958). Kolejne filmy to Zaduszki (1965), Salto (1970), Jak daleko stąd, jak blisko (1971), Dolina Issy (1982), Lawa (1989). K. jest w pol. sztuce postacią szczególną - każda jego podręcznik i video budzą żywe zainteresowanie.
- Co znaczy Kowalska Anna:
- Porównanie nowelistka. Studiowała filologię klasyczną i romańską na Uniw. Lwowskim. Przed wojną należała do ekipy lit. Przedmieście. W l. 1936- 37 współredagowała miesięcznik Sygnały . W trakcie okupacji konwicki tadeusz co znaczy.
- Krzyżówka Koźmian Kajetan:
- Dlaczego dziennikarz, recenzent teatr., pamiętnikarz; przedstawiciel klasycyzmu, obrońca jego ortodoksyjnej wersji, zagorzały przeciwnik romantyzmu, zwł. A. Mickiewicza. W trakcie stworzenia konwicki tadeusz krzyżówka.
- Co to jest Kozietulski I Inni:
- Jak lepiej Brandysa, którego kluczowym wątkiem są losy oficerów kampanii napoleońskiej, w tym bitwy spod Somosierry. Autor śledzi koleje życia dawnych żołnierzy pułku szwoleżerów również w momencie Królestwa konwicki tadeusz co to jest.
- Słownik Księgi Narodu Polskiego I Pielgrzymstwa Polskiego:
- Kiedy polit. utwór A. Mickiewicza, stylizowana na język Ewangelii proza poet., słowo mesjanizmu autora. Opubl. bezimiennie w kształcie książeczki do nabożeństwa. Adresowane do emigracji, miały ją konwicki tadeusz słownik.
- Czym jest Konrad:
- Od czego zależy III A. Mickiewicza. W Prologu Gustaw z IV cz. Dziadów przeradza się w K. - symboliczna przemiana kochanka w cierpiącego patriotę. Bohater III cz. dramatu działa w planie społ.-hist. i metafizycznym konwicki tadeusz czym jest.
Co to jest Tadeusz Konwicki w Słownik definicji K .
