Definicja SYMBOLIZM W LITERATURZE: kierunek artyst. XIX/XX w. Nazwa po raz pierwszy pojawiła się w manifeście poet. we franc. "Le Figaro" (1866). Rozpowszechniła się na całą Europę. W Polsce s. nie był osobnym prądem lit., lecz jego przedmioty zadecydowały o charakterze modernizmu. U podstaw kierunku leżało przekonanie, iż rozpoznawalny zmysłami materialny byt jest tylko pozorem; byt prawdziwy - wieczny i nieprzemijający - ma charakter duchowy. Zadaniem sztuki jest dotrzeć do prawd wiecznych, oddać stany duszy - cząstki uniwersalnego bytu duchowego. Nie jest możliwe wyrażenie ich w języku (ponieważ konkretnie nazywa). To, co niewyrażalne, musi być jedynie polecane (S. Mallarm: "sugerować - oto ideał"). Środkiem wyrazu stał się więc wieloznaczny i niedopowiedziany znak - obrazowy odpowiednik idei i przeżyć. S. najpełniej wyraził się w literaturze - jej nadrzędnym celem było wywoływanie nastroju, między innymi poprzez kolekcja luźnych skojarzeń, tworzenie pejzaży wewn., personifikowanie pojęć. Liryka s. chętnie posługiwała się synestezją, porównanie zastępowała metaforą, naśladowała muzykę (doskonałą wyrazicielkę stanów ducha), eksponując brzmieniową wartość słowa (uznaną za ważniejszą niż semantyczna). W epice i dramacie s. oznaczał odejście od realizmu ku stylizacji baśniowo-mitol., wprowadzenie wizji i halucynacji bohaterów, redukcję fabuły na rzecz analizy psychol., obecność lir. dygresji, rytmizację prozy, eksponowanie jęz.-stylist. warstwy utworu. Prekursorem s. w lit. pol. był C. Norwid. W Młodej Polsce s. wywarł wpływ na twórczość między innymi W. Berenta, J. Kasprowicza ( Krzak dzikiej róży), S. Koraba-Brzozowskiego, T. Micińskiego, B. Ostrowskiej, S. Przybyszewskiego, L. Staffa (na przykład Kowal, Deszcz jesienny), K. Tetmajera ( Na Anioł Pański), S. Wyspiańskiego ( Wesele), S. Żeromskiego (((na przykład Ludzie bezdomni). Najwybitniejszym kontynuatorem s. był B. Leśmian. Symbolami posługiwali się liczni twórcy lit. XX-wiecznej, między innymi J. Czechowicz, M. Jastrun, Cz. Miłosz, K. K. Baczyński, T. Gajcy.
- Co znaczy Stasiuk Andrzej:
- Porównanie jego twórczości widoczna jest inspiracja filozofią egzystencjalizmu. Debiutował kontestującym zbiorem opowiadań Mury Hebronu (1986) o tematyce więziennej (sam był więziony 1,5 roku za dezercję z symbolizm w literaturze co znaczy.
- Krzyżówka Szczypiorski Andrzej:
- Dlaczego dziennikarz, autor słuchowisk radiowych, publicysta współpracujący między innymi z Pol. Radiem i Polityką . Uczestnik stworzenia warszawskiego, po jego upadku więzień obozu koncentracyjnego. W l symbolizm w literaturze krzyżówka.
- Co to jest Szaniawski Jerzy:
- Jak lepiej najwybitniejszych dramaturgów pol. XX w., prozaik. Całe życie (z krótkimi przerwami) mieszkał w rodzinnym Zegrzynku. Studiował w Szwajcarii (rolnictwo, lit., sztukę). Współprac. z Redutą J. Osterwy symbolizm w literaturze co to jest.
- Słownik Śniadecki Jan:
- Kiedy geograf, filozof, pedagog, krytyk lit., teoretyk języka, pisarz, autor kalendarzy. Starszy brat Jędrzeja Ś. Studiował w Akademii Krakowskiej, na uniw. w Niemczech, Holandii, Francji, Anglii. W l symbolizm w literaturze słownik.
- Czym jest Sonet Szalony:
- Od czego zależy zamieszczony w tomie Ptakom niebieskim (1905), gdzie pisarz odrzuca marazm i smutek, a deklaruje potrzebę poszukiwania radości we wszystkich przejawach życia. Podmiot lir. to zwycięzca słotnych symbolizm w literaturze czym jest.
Co to jest Literaturze W Symbolizm w Słownik definicji S .
