Definicja HOHENZOLLERNOWIE

Co to znaczy HOHENZOLLERNOWIE: dynastia niemiecka wywodząca się ze Szwabii i posiadająca dwie gałęzie: szwabską (jako Hohenzollern Sigmaringen panowali w XIX w. w Rumunii) i prusko-brandenburską, której założycielem był elektor brandenburski Fryderyk I (1417-1440); jego potomek, elektor Jan Zygmunt (1608-1619), po wymarciu panującej w Prusach Książęcych po śmierci Albrechta Hohenzollerna linii Hohenzollern-Ansbach (ostatnim był chory umysłowo Albrecht Fryderyk), przejął władzę nad tym polskim lennem; zwierzchność Rzeczypospolitej nad Prusami Książęcymi ostatecznie ustała po traktatach welawsko-bydgoskich, które podpisał z Janem Kazimierzem Wazą elektor Fryderyk Wilhelm, zwany Ogromnym Elektorem (1640-1688); jego syn Fryderyk III koronował się w 1701 na króla w Prusach jako Fryderyk I, a już jego wnuk, Fryderyk II Ogromny był kluczowym inicjatorem i uczestnikiem rozbiorów Polski; w 1871 jeden z następców Fryderyka II, Wilhelm I Hohenzollern, został cesarzem niemieckim (jego dwoma następcami na przełomie XIX i XX w. byli Fryderyk III i Wilhelm II).

Czym jest Hohenzollernowie znaczenie w Słownik definicji H .