Definicja MACIEJOWSKI IGNACY, PSEUD. SEWER, GRYF: powieściopisarz, nowelista, dramaturg. Studiował w marymonckim Instytucie Agronomicznym. Był działaczem konspiracyjnego ruchu spółdzielczego przed powstaniem styczniowym, wysłannikiem organizacji warszawskiej dla nawiązania kontaktu z emigracją, emisariuszem w Galicji, prowadził szkolenie wojskowe w Królestwie. Komisarz woj. sandomierskiego w 1863 r., wysłannik Rządu Narod. do Prus i Krakowa, walczył pod dowództwem M. Langiewicza. Został aresztowany poprzez władze austr. i skazany na 8 lat więzienia. Zwolniony po 2 latach (amnestia), wyjechał za granicę. Z Paryża i Londynu przesyłał artykuły i korespondencje do prasy krajowej (Szkice z Anglii, 1875; Listy z Anglii, 1876). Do państwie powrócił w 1877 r., osiadł w majątku żony. Ich dom stał się ośrodkiem życia towarzyskiego. M. gospodarzył nieudolnie, musiał przenieść się na następne dzierżawy, wreszcie w 1893 r. zamieszkał w Krakowie. Współpracował z "Nową Reformą" i poprzez 4 miesiące redagował "Życie" (przekazał je S. Przybyszewskiemu). Zarabiał piórem, pisał wiele, w pośpiechu - przewarzająca część jego utworów nie wytrzymała próby czasu. M. w swojej twórczości przemawiał z pozycji pozytywisty (Walka o byt, 1883), przekonanego o pozytywnych skutkach rozwoju cywilizacji (Nafta, 1893) i dokonujących się przemian społ. Nawet utwory o stworzeniu styczniowym mają wymowę optymistyczną - ukazują wyłącznie obrazy poświęcenia i odwagi (na przykład Maciek w stworzeniu, 1894). M. unikał analizy psychol., bohaterów ukazywał gł. w rozbudowanych dialogach. Emocjonalną narrację ubarwiał nastrojowymi opisami przyrody. Największą popularność zdobyły powieści i nowele o życiu wsi (((na przykład Łusia Burlak, 1877; Przybłędy, 1881), łagodzące sielankowymi epizodami i szczęśliwym zakończeniem obecne w nich obrazy nędzy i okrucieństwa. W ostatnim okresie twórczości M. powstały idealne utwory - beletryzowane życiorysy autentycznych postaci: Bajecznie kolorowa (1897) - powieść o małżeństwie W. Tetmajera, i Matka (1897) - dzieje W. Orkana. Ostatnim utworem pisarza była Legenda (1901), gdzie M. dekadentyzmowi i przybyszewszczyźnie przeciwstawiał kult swojskości.
- Co znaczy Mickiewicz Adam:
- Porównanie romantyzmu, zaliczany poprzez współczesnych do grona wieszczów. Ur. się w Zaosiu k. Nowogródka w zubożałej rodzinie szlacheckiej. Uczył się w szkole dominikanów w Nowogródku (1807-15); studiował na maciejowski ignacy, pseud. sewer, gryf co znaczy.
- Krzyżówka Mikołaj Z Wilkowiecka:
- Dlaczego rel., tłumacz. Do 1563 r. w Krakowie kaznodzieja kościoła na Skałce, od 1564 w klasztorze jasnogórskim, od 1579 przeor tegoż klasztoru. W l. 1580-81 prowincjał zakonu paulinów, uczestnik misji do maciejowski ignacy, pseud. sewer, gryf krzyżówka.
- Co to jest Mularczyk Andrzej:
- Jak lepiej Brat R. Bratnego. W 1953 r. - wspólnie z J. Janickim - wydał Towarzyszy z Dąbrowy, a w 1954 utrzymaną w konwencji socrealizmu powieść Karuzela. Autor scenariuszy filmowych, zwł. o tematyce wojennej maciejowski ignacy, pseud. sewer, gryf co to jest.
- Słownik Mazepa. Tragedia W 5 Aktach:
- Kiedy Słowackiego, wyd. 1840, wyst. 1847, w Krakowie 1851. Tytułowa postać kozackiego hetmana (właśc. J. Kołodyńskiego), w młodości dworzanina króla Jana II Kazimierza, bohatera licznych romansów maciejowski ignacy, pseud. sewer, gryf słownik.
- Czym jest Moja Wierna Mowo:
- Od czego zależy z t. Miasto bez imienia (1969), refleksje nad własnym skomplikowanym stosunkiem do jęz. pol. Dla poety-emigranta jest on jedyną rzeczywistą ojczyzną. Za jego wierność artysta także odpłaca wierną maciejowski ignacy, pseud. sewer, gryf czym jest.
Co to jest Maciejowski Ignacy, pseud. Sewer, Gryf w Słownik definicji M .
