Definicja MIŁOSZ CZESŁAW, PSEUD. JAN SYRUĆ, KS. J. ROBAK: pisarz, powieściopisarz, eseista, tłumacz. Ur. w Sztejniach na Litwie. Studiował prawo na U. Wil. Współzałożyciel ekipy lit. Żagary. Podwójnie na stypendium w Paryżu (1931 i 1934-35). Od 1936 r. w Warszawie. Pracował w radiu, współprac. z czasopismami, między innymi z "Linią", "Piórem", "Marchołtem". W 1940 r. na krótko w Wilnie, później w Warszawie. W okresie okupacji współprac. z prasą konspiracyjną. W 1946-50 był attach kult. przy ambasadzie w stanach zjednoczonych ameryki, później we Francji. W 1951 r. odmówił powrotu do państwie, uzasadniając decyzję w artykule Nie ("Kultura" 5/51). Do 1960 r. mieszkał we Francji, później objął katedrę lit. i języków słowiań. na uniw. w Berkeley. Zaznaczony licznymi nagrodami, między innymi jako pierwszy pol. pisarz Nagrodą Nobla w 1980 r. i nagrodą wileńskiego Związku Literatów za twórczość poet. (1934), Europejską Nagrodą Literacką za Zdobycie władzy (1953), nagrodą pol. PEN Clubu za tłum. (1973), Nagrodą Nike za Pieska przydrożnego (1998). W 1994 r. został odznaczony Orderem Orła Białego.Pół roku po otrzymaniu Nagrody Nobla odwiedził Polskę po raz pierwszy od 30 lat. Został doktorem h.c. KUL (1981) i UJ (1989). W powojennej Polsce wyd. od 1980 r. (z wyjątkiem t. Ocalenie, 1945) - tomiki w drugim obiegu literatury i Wiersze niektóre (PIW, 1980). Przed wojną opublikował Poemat o czasie zastygłym (1933) i Trzy zimy (1936) - tomiki wierszy oscylujących pomiędzy tęsknotą za Arkadią a przeczuciem Apokalipsy. Na ich katastrofizm składają się gł. przekonanie o kryzysie wartości humanist. (O książce) i przeczucie zbliżającej się nieokreślonej zagłady. M. kreślił dram. wizyjne obrazy o romant. proweniencji; łączył z nimi klasyczną formę dyskursu. Wiersze napisane tuż po wybuchu wojny kontynuowały ten typ literaturze. W publikowanych w 1940 r. artykułach ( między innymi Czas w "Kurierze Wileńskim" nr 133) M. twierdził, iż nadeszła zapowiedziana katastrofa - "rozpadają się stare formy, rodzą nowe". W późniejszych utworach zapisywał wojenne doświadczenia (wiersz Warszawa, znany także jako Miasto, Biedny chrześcijanin patrzy na getto, Campo di Fiori), wizyjność zastąpił realnymi obrazami i gorzkimi refleksjami. Czasami uciekał od wojennej rzeczywistości (Kraina literaturze, Piosenka pasterska). W przedmowie do antologii Pieśń niepodległa pisał, iż artysta w okresie wojny powinien mówić w imieniu zbiorowości. Świadomość tego obowiązku stała się w 1940-42 powodem rozdarcia pomiędzy wyrażanym w wierszach publicznym i prywatnym wcieleniem poety. W 1943 powstał Świat (poema naiwne), otwierający nowy rozdział w twórczości M., słowo wiary w dobroć i rozumność świata mimo istniejącego w nim zła. Napisane w tym samym czasie Głosy biednych ludzi to literatura prawie publicyst., posługująca się kpiną, ironią, w wypowiedziach poszczególnych postaci dowodząca kryzysu kultury europ. Okupacyjne utwory M. ukazały się w antologii Pieśń niepodległa, tomie Wiersze i gł. w wyd. po wojnie i uznanym za ogromne wydarzenie lit. Ocaleniu. Jego tytuł wyjaśnił pisarz w Przedmowie: "Czym jest literatura, / która nie ocala narodów ani ludzi". Przekonaniu o ocalającej roli literaturze podporządkował M. cały późniejszy program ( Traktat moralny, Ars poetica?, Który skrzywdziłeś). W liryce był i jest moralistą śledzącym kryzys kultury europ. (Dziecię Europy), próbującym zapanować nad chaosem świata dzięki ironii, wierzącym w sposobność odnalezienia trwałych wartości. W wielu wierszach łączy zachwyt nad urodą świata ze stoickim ideałem szczęścia (Dar), coraz częściej wraca do państwie dzieciństwa, głęboko przeżywa dramat pisania "dla nikogo" (Sposób) i konsekwentnie tworzy po polsku (Moja wierna mowo).Szukając dla literaturze "formy pojemnej" (Ars poetica?), zwraca się ku klasycyzmowi - zarówno oświeceniowemu ( Zaklęcie), jak i współczesnemu (wzór: T. S. Eliot), sięga po takie gat. lit., jak traktat ( Traktat moralny, Traktat poetycki). Pisze stylem komunikatywnym, zachowuje obiektywizm - częściej dyskutuje, niż rozstrzyga. Klasyczną tradycję łączy z zakorzenieniem w kulturze (mistrzowie: Eliot, Szekspir, O. Miłosz, W. Blake, A. Mickiewicz, F. Dostojewski; związki z tradycją bibl.) i naturze, patos z potocznością i ironią. Powojenne wiersze zebrał pisarz w tomach: Światło dzienne (1953), Władca Popiel i inne wiersze (1962), Gucio zaczarowany (1965), Miasto bez imienia (1969), Gdzie słońce wschodzi i kędy zapada (1974), Hymn o perle (1981), Nieobjęta ziemia (1984), Kroniki (1987), Dalsze okolice (1991), Na brzegu rzeki (1994). W 1997 r. ukazał się Piesek przydrożny - t. miniatur łączących przedmioty prozy, eseju i literaturze. M. jest autorem powieści Zdobycie władzy (1953) i Dolina Issy (1955). Znaczną część jego dorobku stanowią eseje, ( między innymi Zniewolony umysł (1951), Rodzinna Europa (1959), Widzenia nad zatoką San Francisco (1972), Ziemia Ulro (1977), Zaczynając od moich ulic (1985) i dziennik intelektualny Rok myśliwego (1990), Szukanie ojczyzn (1992), Abecadło Miłosza (1997). Tłum. literaturze z angielskiego: i franc. ukazały się w t. Mowa wiązana (1986). M. przeł. utwory Szekspira, S. Weil, O. Miłosza, Miltona, Blake'a, Yeatsa, Eliota. Przetłumaczył na z angielskiego: współcz. poezję pol. (Postwar Polish Poetry, 1965); osobny tom poświęcił Z. Herbertowi i A. Watowi. Z gr. i hebr. przeł. teksty bibl.: Ks. Psalmów, Ks. Hioba, Ks. Eklezjasty, Treny Jeremiasza, Pieśń nad pieśniami. Jest autorem Historii literatury polskiej do 1939 r. (1969, wyd. pol. 1993). Mimo nieobecności w państwie wywierał i nadal wywiera wpływ na następne pokolenia twórców, zwł. nurtu neoklasycznego.
- Co znaczy Miesięcznik Literacki:
- Porównanie wyd. w Krakowie poprzez grupę pisarzy i naukowców związanych z chrześc.-demokratyczną organizacją Unia (T. Kwiatkowski - red. naczelny, W. Żukrowski, T. Kudliński, J. B. Ożóg, J. Turowicz, K. Wyka miłosz czesław, pseud. jan syruć, ks. j. robak co znaczy.
- Krzyżówka Maciejowski Ignacy, Pseud. Sewer, Gryf:
- Dlaczego nowelista, dramaturg. Studiował w marymonckim Instytucie Agronomicznym. Był działaczem konspiracyjnego ruchu spółdzielczego przed powstaniem styczniowym, wysłannikiem organizacji warszawskiej dla miłosz czesław, pseud. jan syruć, ks. j. robak krzyżówka.
- Co to jest Myszeis, Myszeidos Pieśni X:
- Jak lepiej heroikomiczny I. Krasickiego, gdzie zamieścił autor rok przedtem opubl. na łamach Zabaw Przyjemnych i Pożytecznych wiersz patriotyczny, zaczynający się od słów: Święta miłości kochanej ojczyzny . W miłosz czesław, pseud. jan syruć, ks. j. robak co to jest.
- Słownik Mikołaj Z Wilkowiecka:
- Kiedy rel., tłumacz. Do 1563 r. w Krakowie kaznodzieja kościoła na Skałce, od 1564 w klasztorze jasnogórskim, od 1579 przeor tegoż klasztoru. W l. 1580-81 prowincjał zakonu paulinów, uczestnik misji do miłosz czesław, pseud. jan syruć, ks. j. robak słownik.
- Czym jest Mach Wilhelm:
- Od czego zależy krytyk lit., współred. Twórczości , potem Nowej Kultury . Właściwym debiutem jest powieść przedstawiająca realia okupacyjne Rdza (1950). Publicystyka zgromadzona została w Szkicach literackich (t. 1 miłosz czesław, pseud. jan syruć, ks. j. robak czym jest.
Co to jest Miłosz Czesław, pseud. Jan Syruć, ks. J. Robak w Słownik definicji M .
