Definicja RÓŻEWICZ TADEUSZ: pisarz, dramaturg, prozaik. W okresie wojny ukończył sekretny kurs podchorążych, walczył w partyzantce AK (1943-44) w okolicach Radomska. Publikował teksty w prasie konspiracyjnej. Po wojnie studiował historię sztuki na UJ. W 1948-68 mieszkał w Gliwicach, a od 1968 r. we Wrocławiu. Został zaznaczony różnymi nagrodami w Polsce i za granicą, między innymi austr. nagrodą państwową za wkład w lit. europ. (1984). Od 1987 r. jest członkiem Akademii Sztuki w Berlinie. W 1944 r. ogłosił pod pseudonim Satyr powielony zestaw literaturze Echa leśne. Za prawdziwy debiut uważany jest Niepokój (1947), wprowadzający do lit. pol. nowy typ wypowiedzi lir., gdzie zacierała się granica pomiędzy jęz. literaturze i prozy. Uzasadniając wybór takiego stylu, pisał w posłowiu do Kto jest ten dziwny nieznajomy L. Staffa, iż "taniec literaturze zakończył swój żywot w momencie II wojny światowej". Tradycyjne środki poet. określił jako "maski i kostiumy", konstatując, iż "odejście [] od specjalnego języka poetyckiego dało te utwory, które tytułujemy utworami bez maski, bez kostiumu". Swojej poetyce został Różewicz wierny do dziś. Pisze stylem powściągliwym, rezygnuje z szablonowych sposobów rytmizowania tekstów i interpunkcji. O poetyckości jego wierszy decyduje mocne zabarwienie emocjonalne. Sporą wagę przywiązuje do kompozycji tekstu (na przykład Ocalony) i jego ukształtowania wersyfikacyjnego (wiersz intonacyjny). Z racji na odrębność i wyrazistość jego literaturze mówi się o IV systemie wersyfikacyjnym.Pierwsze tomiki wierszy R. (Niepokój; Czerwona rękawiczka, 1948) są zapisem psychicznych skutków wojny i prób wyzwolenia się z wojennej obsesji. W l. 50. powstała dość słaba, upolityczniona literatura (Czas, który idzie, 1951; Wiersze i obrazy, 1952; Równina, 1954). Od t. Srebrny kłos (1955) R. odchodzi od tematyki polit. Poemat otwarty (1956) jest słowem świadomości, iż wojna jest tylko szczególnym przypadkiem, a w los człowieka wpisane są cierpienie, przemijanie, śmierć. Życie samo w sobie jest okrutne i bez sensu (To się złożyć nie może). R. przemawia teraz w wierszach z pozycji moralisty (Formy, 1958; Rozmowa z księciem, 1960), biologicznej naturze człowieka przeciwstawia jego naturę społ., zadaje pytania o to, kim jest człowiek, jakie zajmuje miejsce we współcz. świecie (Nic w płaszczu Prospera, 1962; Twarz, 1964; Regio, 1969). W Płaskorzeźbie (1991) i zawsze fragment. recykling (1998) pojawiają się motywy rel. W twórczości R. zawsze istniał mocny nurt autotematyczny (pytania o miejsce i wymagania literaturze), szczególnie wyraźny w tomikach z l. 90. (Płaskorzeźba; Wyraz po słowie, 1994; zawsze fragment, 1996; zawsze fragment. recykling). Częściej niż poprzednio pojawiają się także w nich humor i autoironia. W l. 50. R. pisze pierwsze teksty prozą: zestaw opowiadań Opadły liście z drzew (1955). W kolejnych latach powstały: Przerwany egzamin (1960), Wycieczka do muzeum (1966), Moja córeczka (1968) i Śmierć w starych dekoracjach (1970) - obraz człowieka przeżywającego dramat wyobcowania we współcz. świecie bez wartości, i eseje: Przygotowanie do wieczoru autorskiego (1971) - zestaw wypowiedzi o literaturze, i Mój stary (1992). Znaczącą część dorobku R. stanowią antyrealistyczne dramaty. Ich problematyka jest podobna jak w wierszach. Pierwszym dramatem była Kartoteka (1960). Po niej przyszły między innymi Świadkowie lub nasza mała stabilizacja (1963), Akt przerywany (1964) - sztuka, gdzie didaskalia są dłuższe od tekstu głównego, Stara kobieta wysiaduje (1968), Na czworakach (1971), przełamujące tabu obyczajowe Białe małżeństwo (1974) i Do piachu (1975) - dramat deheroizujący mit partyzancki, Odejście głodomora (1976), Pułapka (1982) odwołująca się do tradycji znak. i ekspresjonistycznej, oparta na twórczości i biografii F. Kafki.
- Co znaczy Rozmowa Mistrza Polikarpa Ze Śmiercią, In. Dialog Mistrza Polikarpa Ze Śmiercią:
- Porównanie r. poprzez kanonika płockiego Dawida z Mierzyńca, który dał jej z łaciny tytuł De morte prologus (manuskrypt zaginął w trakcie II wojny światowej). Przerwana na 498 wersie. Pierwowzorem tego różewicz tadeusz co znaczy.
- Krzyżówka Rzecki Ignacy:
- Dlaczego powieści B. Prusa Lalka, zastępca i przyjaciel Wokulskiego, skromny, gotowy do poświęceń, wzrusza prawością, lecz także i naiwny, bezradny życiowo. W młodości terminował w sklepie Minclów, w okresie różewicz tadeusz krzyżówka.
- Co to jest Romantyzm:
- Jak lepiej artystyczny ukształtowany w Europie w 1. poł. XIX w., w Polsce od 1822 r. (wyd. 1 t. Literaturze A. Mickiewicza) do stworzenia styczniowego (1863); swoim zasięgiem objął ideologię, filozofię różewicz tadeusz co to jest.
- Słownik Rudnicki Adolf:
- Kiedy Członek zespołu redakcyjnego tygodnika Kuźnica (1945-49), współpracownik tygodnika Świat (1953-68), autor cyklu felietonów Niebieskie kartki drukowanego na jego łamach (1956-67). Debiutował różewicz tadeusz słownik.
- Czym jest Rzewuski Wacław, Pseud. Starosta Drohobycki, Józef Rz., Stanisław Rz., Może Seweryn Rz.:
- Od czego zależy wczesnego oświecenia; pisarz, dramaturg, teoretyk lit. Hetman ogromny koronny. Koneser i zbieracz dzieł sztuki. Wiele podróżował - dłużej przebywał we Francji. Należał do konfederacji radomskiej różewicz tadeusz czym jest.
Co to jest Tadeusz Różewicz w Słownik definicji R .
