Definicja WSPÓŁCZESNOŚĆ: czasopismo lit.-artyst., wychodzące w Warszawie początkowo nieregularnie, jako pismo ekipy lit. W., od 1958 r. jako dwutygodnik, organ lit. młodych. "W." stała się pismem pokolenia, które weszło w życie lit. około 1956 r. ( J. Błoński nazwał je pokoleniem "W."). Red. naczelnymi byli: L. Szymański (do 1958), S. Grochowiak (1959-60), W. Dąbrowski (1960-61), S. Kuszewski (1961-62), A. Lam (1962-66), J. Lenart (1966-67). Początkowo "W." była pismem dość słabym, bez wyraźnego oblicza. Przełomowym momentem było pojawienie się w zespole redakcyjnym S. Grochowiaka, a w ślad za nim wielu utalentowanych pisarzy i publicystów. Zostawszy z woli zespołu red. naczelnym, Grochowiak rozpoczął realizować własną wizję pisma: nonkoformistycznego, odważnego, nie unikającego trudnych spraw, opozycyjnego wobec dotychczasowych modeli kultury. W programowych artykułach (między innymi Karabela zostanie na strychu) Grochowiak wyraził przekonanie, iż romant. koncepcja romantyzmu należy do przeszłości. Tradycją, do której odwoływała się "W.", była szeroko pojęta międzywojenna awangarda artyst. (zwł. w literaturze i teatrze). Pismo wytworzyło także swój styl reportażu - nie interwencyjnego, ale podejmującego problemy etyczne i egzystencjalne. Atutem "W." była wybitna publicystyka. Powolna zmiana charakteru pisma zaczęła się po objęciu redakcji poprzez Lama. Stawało się ono poważnym, akademickim pismem, zachowującym wysoki poziom artystyczny, liberalnym, przestrzegającym zasady apolityczności, lecz pozbawionym wyraźnego programu. Gdy red. naczelnym został Lenart, "W." etapowo zaczęła nabierać charakteru pisma ideologicznego, reprezentującego politykę PZPR, potrafiła jednak zachować umiar w trudnych politycznie momentach 1968 r. zachowując zaufanie czytelników. W 1971 r. na bazie "W." utworzono nowe pismo, "Literaturę". Skład zespołu redakcyjnego zmieniał się w poszczególnych okresach. W najlepszych pismo tworzyli ((między innymi S. Grochowiak, J. Z. Słojewski, J. Łukasiewicz, M. Nowakowski, W. Terlecki, E. Bryll, B. Drozdowski, B. Wojdowski, J. Krzysztoń, J. Grotowski, W. Odojewski, I. Iredyński, E. Stachura, J. Harasimowicz, J. M. Rymkiewicz, J. Kuroń, J. Szpotański, J. Trznadel, A. Lam.
- Co znaczy W Warszawie:
- Porównanie zamykający t. Ocalenie (1945), słowo rozterek poety. Pragnie on tworzyć radosną, opiewającą piękno sztukę (bez niej zginie wasz świat ), buntuje się przeciw roli płaczki żałobnej , wie, iż ciągłe współczesność co znaczy.
- Krzyżówka Władza, Władca:
- Dlaczego opisy dotyczą postaci zarówno szlachetnych, jak i nikczemnych, rządów doskonałych i tyranii, prób wpływania człowieka na człowieka i otaczający świat. Biblia (ST) - roztropny władca Izraela Salomon współczesność krzyżówka.
- Co to jest Wizyjność:
- Jak lepiej lit. nie mającego charakteru mimetycznego, będącego tworem wyobraźni, ujawniającego się we śnie, widzeniu, objawieniu, na przykład w III cz. Dziadów A. Mickiewicza Widzenie ks. Piotra czy Sen Ewy współczesność co to jest.
- Słownik Wędrowiec:
- Kiedy Warszawie w l. 1863-1906, w składzie redakcji pracowali między innymi A. Dygasiński, B. Prus, A. Sygietyński, S. Witkiewicz. Zainteresowania społ. publicystów i pisarzy skupiały się na chłopstwie i współczesność słownik.
- Czym jest W Rzece Heraklita:
- Od czego zależy Szymborskiej z tomu Sól (1962) jest refleksją nad zmieniającym się światem, miejscem człowieka i sensem jego istnienia w rzeczywistości. Tytuł, a również paralelizm rozpoczynający każdą zwrotkę współczesność czym jest.
Co to jest Współczesność w Słownik definicji W .
