Definicja AWANGARDA KRAKOWSKA: ekipa poetów ( T. Peiper, J. Przyboś, J. Brzękowski, J. Kurek, A. Ważyk) skupionych wokół Peipera i redagowanej poprzez niego "Zwrotnicy" (II seria 1926-27). Łączył ich wspólny, aczkolwiek ewoluujący program poetycki. Jego kluczowym założeniem było stwierdzenie, że literatura musi przystawać do współcz. świata błyskawicznie rozwijającej się cywilizacji (prezentyzm a. k.), zwł. takich jej cech, jak urbanizm, wielkomiejskość, technicyzm. Znakami cywilizacji stały się dla tej ekipy: miasto, masa, maszyna (Peiperowska formuła 3M), a przejawem chęć nadążania za tempem rozwoju świata - zasada ekonomiczności środków wyrazu, prowadząca między innymi do częstego stosowania wypowiedzi eliptycznych. Wychodząc z założenia, iż zasadniczą właściwością ludzkiej rzeczywistości jest porządek (w opozycji do żywiołowości przyrody), a. k. sformułowała zasadę organizacji i rygoru. Wedle nią pojmowała tworzenie jako pracę, świadome konstruowanie dzieła. Przeciwstawiała się więc romantycznemu i modernistycznemu kultowi natchnienia, wylewności uczuć. Tworzenie to w jej rozumieniu mechanizm intelektualny. Zdaniem poetów a. k. istotą literaturze jest nienazywanie uczuć wprost (Przyboś: "Proza nazywa, literatura pseudonimuje"). Zastępują więc wyznanie ekwiwalentyzacją uczuć, tzn. znajdowaniem dla emocji odpowiedników poet. Jednym z głownych założeń a. k. było uznanie autonomiczności działań poet., co znaczy, iż literatura nie daje się sprowadzić do układów świata zewn. - kreuje własny świat (kreacjonizm). Tworzywem literaturze jest język - na wydobywaniu zeń wszystkich potencjalnych możliwości skupiła się uwaga poetów a. k. Poszukując nowego języka, za główne zadanie uznali rozbicie zużytych, zbanalizowanych środków wyrazu. W ich miejsce wprowadzili nowe: "tworzenie pięknych zdań" (tzn. budowanie opartych na skojarzeniach, nadzwyczajnych, oryginalnych połączeń wyrazów) i nową metaforę, kojarzącą definicje odległe, nie mającą odpowiedników w realnym świecie. Nowym typem kompozycji wiersza miał być układ rozkwitania, opierający na przechodzeniu od obrazów najprostszych do w najwyższym stopniu skomplikowanych, nie mniej jednak każdy kolejny był wzbogaceniem poprzedniego. A. k. posługiwała się rymem niedokładnym i odległym i rytmem eksponującym zamierzone treści poprzez odpowiednie uporządkowanie wyrazów. aczkolwiek była zjawiskiem krótkotrwałym, wywarła znaczny wpływ na poezję współcz.
- Co znaczy Antynomia:
- Porównanie opozycja; fundamentalną właściwością romant. myślenia było pojmowanie świata jako antynomicznej jedności, prawdom martwym przeciwstawiano prawdy żywe, racjonalizmowi irracjonalizm, śmierci życie awangarda krakowska co znaczy.
- Krzyżówka Ars Vivendi:
- Dlaczego określających sposób dobrego życia (ars bene vivendi). Znajduje słowo między innymi w lit. parenetycznej, na przykład Legendzie o świętym Aleksym czy fragm. Kroniki Galla Anonima. 2. Średniowieczny awangarda krakowska krzyżówka.
- Co to jest Autotematyzm:
- Jak lepiej poprzez A. Sandauera na ustalenie techniki pisarskiej polegającej na wprowadzeniu do utworu lit. wypowiedzi odsłaniających przed czytelnikiem mechanizm tworzenia dzieła, tajniki warsztatu autora i awangarda krakowska co to jest.
- Słownik Anka:
- Kiedy wierszy W. Broniewskiego, poświęconych tragicznie zmarłej córce poety. Regularnie porównywany do Trenów J. Kochanowskiego. Pojawiają się w nim motywy typowe dla literaturze funeralnej: rozpacz awangarda krakowska słownik.
- Czym jest Andrzejewski Jerzy:
- Od czego zależy i teatr., dziennikarz. Studiował filologię pol. na UW. Pierwsze opowiadanie Wobec czyjegoś życia ogłosił w 1932 r. na łamach dziennika ABC , którego był wówczas recenzentem teatr., w l. 1935-37 awangarda krakowska czym jest.
Co to jest Krakowska Awangarda w Słownik definicji A .
