Definicja WSPÓŁCZESNA LITERATURA POLSKA: 1. Lata wojny i okupacji (1939-45) tylko ograniczyły, ale nie zlikwidowały życia lit., poprzez cały ten czas ukazywało się 20 czasopism, między innymi "Sztuka i Naród", "Przełom", "Płomienie", "Droga", "Kultura Jutra". W 1942 r. debiutowali w literaturze K. K. Baczyński i T. Borowski, w 1943 T. Gajcy i Z. Stroiński. Już od 1940 r. lit. centrum wychodźstwa Polaków stał się Paryż, gdzie wznowiono "informacje Literackie" pn. """informacje Polskie", a następnie Londyn. Ofiarami masowych aresztowań i wywózek na Kresach Wschodnich stali się między innymi G. Herling-Grudziński, J. Stryjkowski, A. Wat, A. Ważyk, T. Parnicki, W. Broniewski, B. Obertyńska. Próbą analiz obserwowanych i przeżywanych zdarzeń były pisane dzienniki i pamiętniki. Literatura wojenna sięgała do romant. tradycji tyrtejskiej (J. Lechoń, K. Wierzyński, K. I. Gałczyński, K. K. Baczyński), toposu żołnierza tułacza (W. Broniewski), refleksji nad pol. tragedią (Cz. Miłosz, J. Tuwim, A. Słonimski). Powstawały utwory prozatorskie wydawane już w okresie wojny (A. Kamiński) albo tuż po jej zakończeniu (Z. Nałkowska, J. Andrzejewski, A. Rudnicki, S. Dygat), upowszechniał się reportaż obrazujący walkę (M. Wańkowicz, K. Pruszyński, A. Fiedler). 2. Po wojnie (1945-56) w państwie powstawały pisma o różnych orientacjach artyst. i polit., na przykład "Odrodzenie", "Kuźnica", "Tygodnik Powszechny", za granicą powołano Związek Pisarzy Polskich na Obczyźnie (Londyn), od 1947 r. na początku w Rzymie, a potem w Paryżu ukazuje się red. poprzez J. Giedroycia "Kultura". W lit. dominowała dziedzina walki i martyrologii (S. Szmaglewska, T. Borowski, Z. Nałkowska, A. Rudnicki), w okolicy pojawiły się tak zwany obrachunki inteligenckie (K. Brandys, A. Sandauer, W. Mach, S. Dygat) i problematyka współcz. (J. Andrzejewski). Szczeciński zjazd ZLP (1949) proklamuje realizm socjalistyczny (socrealizm), lit. rozpoczyna powielać szablon, utwory oryginalne należą do rzadkości ( na przykład Niobe K. I. Gałczyńskiego, Mazowsze W. Broniewskiego, Wiklina L. Staffa), pierwszą krytyczną ocenę tego systemu przedstawił Cz. Miłosz w Zniewolonym umyśle (1951), potem między innymi A. Ważyk w Poemacie dla dorosłych (1955), M. Jastrun w Gorącym popiele (1956), K. Brandys w Matce Królów (1957) i J. Andrzejewski w Ciemnościach kryjących ziemię (1957). 3. Przełom polit. 1956 r. wymienił na kilka lat życie kult. w państwie. Ruchowi dyskusyjnych klubów studentów i młodej inteligencji patronowało pismo "zwyczajnie", pojawiła się nowa formacja pisarska zgrupowana wokół pisma "Współczesność", od którego przejęła nazwę.W literaturze zarysowało się zainteresowanie indywidualnymi problemami człowieka, objawiły się także postawy buntownicze (M. Białoszewski, S. Grochowiak, Z. Herbert, J. Harasymowicz, E. Bryll, T. Karpowicz, A. Bursa, H. Poświatowska). Nowa dziedzina pojawiła się także w prozie (M. Hłasko, M. Nowakowski, I. Iredyński), sięgnięto po obrazy deformujące świat spostrzegany (S. Mrożek, W. Gombrowicz), pojawiła się lit. fantastycznonaukowa (S. Lem). Równolegle z lit. w państwie rozwijał się nurt emigracyjny uzupełniając całość problematyki tematami zakazanymi, ( na przykład J. Czapski, G. Herling-Grudziński, B. Obertyńska, przywoływano także świat istniejący przed wojną, ( na przykład S. Vincenz, Cz. Miłosz. Za granicą tworzyli między innymi Gombrowicz, Miłosz, Kuncewiczowa, Wat, Parnicki, Lechoń, Wierzyński, Wańkowicz, Herling-Grudziński, Hłasko, Mrożek. 4. Lata 60. lub "mała stabilizacja" odznaczają się w literaturze poszukiwaniem nowych możliwości słowa kreując nurt lingwistyczny (T. Karpowicz, M. Białoszewski) w okolicy nowego wydania klasycyzmu (J. M. Rymkiewicz, A. Międzyrzecki, Z. Herbert, Cz. Miłosz), wśród tematów wyraźnie zaznaczają się tendencje moralistyczne (W. Szymborska, W. Wirpsza, W. Woroszylski, T. Różewicz, S. Grochowiak), odmienny charakter miała twórczość R. Wojaczka. Proza tego okresu zawiera rozważania bliskie egzystencjalizmowi (J. Bocheński, J. Andrzejewski), podjęta została dziedzina wiejska (J. Kawalec, T. Nowak, E. Redliński, W. Myśliwski), ukazywano zależności od otaczającej rzeczywistości polit. (T. Konwicki, K. Brandys, J. Putrament, W. Odojewski), próbowano zarysować przebieg procesu hist. (A. Gołubiew, H. Malewska, T. Parnicki). Po nowe środki wyrazu sięga dramat (teatr absurdu) posługując się groteską (S. Mrożek, W. Gombrowicz, T. Różewicz). W krytyce lit. esejem posługują się K. Wyka i A. Kijowski, po analityczne studium sięgają A. Sandauer, J. Kwiatkowski, porządkowaniem zjawisk zajmuje się R. Matuszewski. 5. Przełom polit. 1968 r. spowodował następną emigrację ( między innymi L. Kołakowski, S. Wygodzki) i większe podporządkowanie kultury polityce. Charakterystycznym zjawiskiem dla prozy lat 70. było zacieranie różnic gatunkowych, fikcję regularnie zastępowano faktem (J. J. Szczepański, R. Kapuściński), wzrosło zainteresowanie dziennikami i pamiętnikami ( ( na przykład wydano Z. Nałkowskiej i M. Dąbrowskiej), powróciła dziedzina wojenna (K. Moczarski, H. Grynberg, H. Krall), przywoływano wspomnienia (A. Kuśniewicz, J. Stryjkowski, H. Malewska). Literatura próbowała zrozumieć świat, rozważała sedno egzystencji, broniła wartości (J. Twardowski, W. Szymborska, Z. Herbert). Pojawiła się twórczość pokolenia nazwanego Nową Falą (S. Barańczak, R. Krynicki, A. Zagajewski, J. Kornhauser, E. Lipska), które żądało prawdy o stanie społ. świadomości, głosiło potrzebę zaangażowania, kompromitowało język propagandy. Próbą uniezależnienia lit. od polit. cenzury było powołanie Niezależnej Oficyny Wydawniczej NOWa i wielu pism, ( między innymi : "Zapis", "Res Publica", w następnych latach drugi obieg wydawniczy zyskiwał coraz większe znaczenie. Wszystkie ograniczenia w życiu kult. państwie przestały istnieć po r. 1989.
- Co znaczy Wiatr Od Morza:
- Porównanie Żeromskiego o zróżnicowanych cechach gatunkowych, powst. pod wpływem działalności plebiscytowej pisarza na Powiślu w 1920 r. Treść zbioru wypełniają dzieje Pomorza od czasów zamierzchłych po współczesna literatura polska co znaczy.
- Krzyżówka Winkelriedyzm:
- Dlaczego na skupieniu uwagi nieprzyjaciela na sobie celem umożliwienia innym zwycięstwa w walce; termin pochodzi od nazwiska szwajc. bohatera Arnolda Winkelrieda, który w bitwie pod Sempach (1386) skierował w współczesna literatura polska krzyżówka.
- Co to jest Wesele:
- Jak lepiej Wyspiańskiego wyst. 16 III 1901, wyd. w Krakowie t.r. Inspiracją dla autora było wesele poety L. Rydla z Jadwigą Mikołajczykówną - chłopką z krakowskich Bronowic. Uroczystość odbyła się w domu W współczesna literatura polska co to jest.
- Słownik Więź:
- Kiedy kult. wyd. w Warszawie od 1958 r. poprzez grupę działaczy Klubów Inteligencji Katolickiej pod red. T. Mazowieckiego (aktualnie red. C. Gawryś). Pismo zajmuje się społ. i polit. rolą Kościoła w współczesna literatura polska słownik.
- Czym jest Wiosna:
- Od czego zależy zamieszczony na łamach pisma Pro Arte et Studio (1918), mający charakter manifestu życia, jego biologizmu. Pisarz zainspirowany witalizmem H. Bergsona okazywał własną fascynację biologicznym wymiarem współczesna literatura polska czym jest.
Co to jest Polska Literatura Współczesna w Słownik definicji W .
