Definicja LANGE ANTONI, PSEUD. NAPIERSKI, A. WRZESIEŃ: pisarz, prozaik, krytyk lit., tłumacz. W trakcie studiów w Paryżu (jęz. wsch., filozofia, lit.) gruntownie poznał współczesne prądy lit., wszedł we franc. środowisko artyst. (uczestniczył we "wtorkach" S. Mallarmgo). Do pol. prasy wysyłał artykuły i recenzje: jako jeden z pierwszych pisał o toczącej się we Francji dyskusji na temat symbolizmu (Symbolizm, 1887), o Baudelairze, parnasistach i symbolistach. W 1890 r. powrócił do Warszawy, został kierownikiem lit. "Życia". W l. 1909-12 ponownie przebywał w Paryżu. W 1924 r. redagował czasopismo lit. "Astrea". Był członkiem Straży Piśmiennictwa Polskiego. Jego twórczość wykazuje wyraźne związki z romantyzmem, zwł. z literaturą J. Słowackiego (na przykład wiersz Rym, dramat Wenedzi, 1909). L. jako jeden z pierwszych wyraził w literaturze typowe dla pokolenia nastroje dekadenckie (Poezje, 1895-98; Pogrobowcom, 1901). Najciekawsze są jego liryki o tematyce filoz. (cykl Rozmyślania, 1906 - zapis myśli o samotności, poczuciu alienacji, śmierci). L. po mistrzowsku posługiwał się strofą, rytmem. Maestria oficjalna i intelektualizm, erudycyjność i towarzyszący im chłód emocjonalny zbliżają jego poezję do parnasizmu. Tragedie L. (Atylla, 1898; Wenedzi) nie zyskały popularności - prawie pozbawione akcji, będące luźnymi połączeniami scen i obrazów, przesycone aluzjami lit., symbolami, alegoriami, nie zaistniały na scenach teatrów. Efektem zainteresowania pisarza wiedzą ezoteryczną, okultyzmem i filozofią Wschodu była - rzadka w Polsce - jego epika fantastyczna z elementami science fiction i społ. utopii (Zbrodnia, 1907; Stypa, 1911; W czwartym wymiarze, 1912; Elfryda, 1912; Miranda, 1924). Istotną część dorobku poety stanowią przekłady z jęz. franc., wł., hiszp., z angielskiego:, jap. i sanskrytu. Zamierzał zebrać je w Panteonie literatury wszechświatowej (wyd. niedokończone). Znawca kultury Wschodu, wydał 5-tomowy zestaw przekł. z lit. orientalnych Dywan wschodni (1921). L. jest również autorem esejów o lit. pol. (Pochodnie w mroku. Żeromski - Reymont - Kasprowicz, 1927) i obcej (Studia z lit. franc., 1897).
- Co znaczy Labirynt:
- Porównanie budowla wzniesiona poprzez Dedala na Krecie na polecenie króla Minosa, aby ukryć syna żony Minotaura, potwora z tułowiem człowieka i głową byka. W przenośni l. znaczy szczególnie skomplikowaną lange antoni, pseud. napierski, a. wrzesień co znaczy.
- Krzyżówka Literatura Na Świecie:
- Dlaczego poświęcony lit. obcej, wyd. w Warszawie od 1971, na swych łamach publikuje przekł. lit. współcz. i dawniejszej, omawia ważniejsze utwory i zjawiska lit. na świecie, przedstawia recepcję lit. obcej w lange antoni, pseud. napierski, a. wrzesień krzyżówka.
- Co to jest Lam Jan:
- Jak lepiej czołowy przedstawiciel tak zwany lwowskiej szkoły satyr. Syn austr. urzędnika, świadomie wybrał narodowość pol. Wziął udział w stworzeniu styczniowym, przedostawszy się do Królestwa wraz ze lange antoni, pseud. napierski, a. wrzesień co to jest.
- Słownik Larwa:
- Kiedy Vade-mecum, sukces osobistych doświadczeń z okresu pobytu w Londynie. Tytuł znaczy upiora, straszydło. Tak została nazwana bohaterka utworu - kobieta błądząca w nocy po śliskim bruku Londynu . Jej lange antoni, pseud. napierski, a. wrzesień słownik.
- Czym jest Lemański Jan, Krypt. J. Lem, J. Leman:
- Od czego zależy tłumacz. Studiował prawo na UW. Był związany z Chimerą . Po I wojnie śwatowej pracował w MSW jako cenzor filmowy. Autor wierszy lir. i satyr., nowel, powieści. W dziejach lit. zapisał się jako lange antoni, pseud. napierski, a. wrzesień czym jest.
Co to jest Lange Antoni, pseud. Napierski, A. Wrzesień w Słownik definicji L .
