Definicja AWANGARDA KRAKOWSKA: ekipa poetów ( T. Peiper, J. Przyboś, J. Brzękowski, J. Kurek, A. Ważyk) skupionych wokół Peipera i redagowanej poprzez niego "Zwrotnicy" (II seria 1926-27). Łączył ich wspólny, aczkolwiek ewoluujący program poetycki. Jego kluczowym założeniem było stwierdzenie, że literatura musi przystawać do współcz. świata błyskawicznie rozwijającej się cywilizacji (prezentyzm a. k.), zwł. takich jej cech, jak urbanizm, wielkomiejskość, technicyzm. Znakami cywilizacji stały się dla tej ekipy: miasto, masa, maszyna (Peiperowska formuła 3M), a przejawem chęć nadążania za tempem rozwoju świata - zasada ekonomiczności środków wyrazu, prowadząca między innymi do częstego stosowania wypowiedzi eliptycznych. Wychodząc z założenia, iż zasadniczą właściwością ludzkiej rzeczywistości jest porządek (w opozycji do żywiołowości przyrody), a. k. sformułowała zasadę organizacji i rygoru. Wedle nią pojmowała tworzenie jako pracę, świadome konstruowanie dzieła. Przeciwstawiała się więc romantycznemu i modernistycznemu kultowi natchnienia, wylewności uczuć. Tworzenie to w jej rozumieniu mechanizm intelektualny. Zdaniem poetów a. k. istotą literaturze jest nienazywanie uczuć wprost (Przyboś: "Proza nazywa, literatura pseudonimuje"). Zastępują więc wyznanie ekwiwalentyzacją uczuć, tzn. znajdowaniem dla emocji odpowiedników poet. Jednym z głownych założeń a. k. było uznanie autonomiczności działań poet., co znaczy, iż literatura nie daje się sprowadzić do układów świata zewn. - kreuje własny świat (kreacjonizm). Tworzywem literaturze jest język - na wydobywaniu zeń wszystkich potencjalnych możliwości skupiła się uwaga poetów a. k. Poszukując nowego języka, za główne zadanie uznali rozbicie zużytych, zbanalizowanych środków wyrazu. W ich miejsce wprowadzili nowe: "tworzenie pięknych zdań" (tzn. budowanie opartych na skojarzeniach, nadzwyczajnych, oryginalnych połączeń wyrazów) i nową metaforę, kojarzącą definicje odległe, nie mającą odpowiedników w realnym świecie. Nowym typem kompozycji wiersza miał być układ rozkwitania, opierający na przechodzeniu od obrazów najprostszych do w najwyższym stopniu skomplikowanych, nie mniej jednak każdy kolejny był wzbogaceniem poprzedniego. A. k. posługiwała się rymem niedokładnym i odległym i rytmem eksponującym zamierzone treści poprzez odpowiednie uporządkowanie wyrazów. aczkolwiek była zjawiskiem krótkotrwałym, wywarła znaczny wpływ na poezję współcz.
- Co znaczy Ars Poetica?:
- Porównanie z t. Miasto bez imienia (1969). Pierwsza 4-zwrotkowa część utworu to rodzaj programu poet. Prezentuje autorskie myślenie o utworze ( forma pojemna , która zanadto literaturą ani zanadto prozą awangarda krakowska co znaczy.
- Krzyżówka Absurd:
- Dlaczego przypadek w oczywisty sposób nieprawdziwe; świadomy zabieg lit. pozwalający określić myśli autora, ideę utworu; istotny obiekt konstrukcyjny groteski wiążącej się z awangardą XX w., w szczególności z awangarda krakowska krzyżówka.
- Co to jest Apollo I Marsjasz:
- Jak lepiej Z. Herberta z t. Struktura przedmiotu (1961). Nawiązuje do mitu gr., a opowiedziana w nim historia jest dalszym ciągiem mitologicznej. Drugi pojedynek boga z sylenem zostaje określony jako starcie awangarda krakowska co to jest.
- Słownik Anka:
- Kiedy wierszy W. Broniewskiego, poświęconych tragicznie zmarłej córce poety. Regularnie porównywany do Trenów J. Kochanowskiego. Pojawiają się w nim motywy typowe dla literaturze funeralnej: rozpacz awangarda krakowska słownik.
- Czym jest Autentyzm:
- Od czego zależy międzywojnia; w Rosji wzbudził potrzebę służebności sztuki wobec życia; w Niemczech nazwany nową rzeczywistością ; w Polsce: 1. W prozie na fali popularności a. powstała ekipa lit. Przedmieście (1933 awangarda krakowska czym jest.
Co to jest Krakowska Awangarda w Słownik definicji A .
