Definicja SZANIAWSKI JERZY: jeden z najwybitniejszych dramaturgów pol. XX w., prozaik. Całe życie (z krótkimi przerwami) mieszkał w rodzinnym Zegrzynku. Studiował w Szwajcarii (rolnictwo, lit., sztukę). Współprac. z "Redutą" J. Osterwy. Był członkiem Polskiej Akademii Literatury. Najpierw okupacji, wysiedlony poprzez Niemców z Zegrzynka, zamieszkał w Warszawie. W 1944 r. poprzez kilka miesięcy był więźniem Pawiaka. Przeżył stworzenie warszawskie. Po jego klęsce zamieszkał w Krakowie, a w 1950 powrócił do Zegrzynka. Sformułowany poprzez "Kuźnicę" w l. 50 zarzut propagowania irracjonalizmu ( Dwa teatry) spowodował kilkuletnią nieobecność sztuk Sz. na scenach pol. Kilka lat po śmierci pisarza spłonął jego dom wraz ze wszystkimi dokumentami i pamiątkami. Już w 20-leciu międzywojennym Sz. zyskał sławę jako dramaturg, a w l. 50. - jako prozaik. Stałym motywem jego twórczości teatr. jest sprzeczność pomiędzy prawdą a baśnią, mitem. Poeta opowiada się po stronie baśni, lecz optymizm jego inicjalnych sztuk (między innymi Murzyna, 1917, czy Ptaka, 1923) etapowo zabarwiał się goryczą i ironią (Żeglarz, 1925; Adwokat i róże, 1929). Konfrontacja prawd, stanowisk i tym podobne była fundamentem fabuły dramatów Sz. Na przykład w Moście (1933) zderza oczywistą, uznaną poprzez ogół rację z głębszą prawdą konkretnego człowieka - starego przewoźnika. Autor nie rozstrzyga konfliktów. Nie ma w jego utworach bohaterów jednoznacznie dobrych albo złych - różne punkty widzenia odsłaniają względność zjawisk. Poeta unika skrajności, dowodzi, iż zawierzenie jednej tylko racji nieuchronnie prowadzi do fałszu. Powstałe po II wojnie światowej dramaty (((między innymi Dwa teatry, 1945; Kowal, kapitał i gwiazdy, 1949) kontynuują typ pisarstwa ukształtowany w 20-leciu międzywojennym. Prozę Sz. reprezentują ((((między innymi powieść Miłość i rzeczy poważne (1924), nowele Łgarze pod Złotą Kotwicą (1928), cykl opowiadań o prof. Tutce ( na przykład Prof. Tutka i inne opowiadania, 1954) i eseje W pobliżu teatru (1950). Twórczość Sz. nie mieści się w żadnym kierunku czy prądzie lit. O jej specyfice (czasem określanej poprzez krytyków jako "szaniawszczyzna") decydują specjalny typ nastroju, wnikliwość i subtelność portretów psychol., łączenie komizmu z dramatyzmem, realizmu z fantastyką i symbolizmem, obecność ironii, groteski, paradoksu, aluzji i niedopowiedzeń. Niemal wszystkie utwory Sz. zyskały uznanie krytyki i czytelników. Poeta był wielokrotnie nagradzany: w 1930 r. nagrodą państwową za Adwokata i róże, w 1950 - nagrodą lit. m. Krakowa, w 1959 r. - nagrodą wojewody warsz., w 1962 r. - nagrodą im. Pietrzaka.
- Co znaczy Sonety Krymskie:
- Porównanie Mickiewicza, napisanych pod wrażeniem wycieczki na Krym (1825), wydanych z Sonetami odeskimi w tomie Sonety (1826). Kolejność utworów nie oddaje rzeczywistej trasy podróży - wynika z zamysłu szaniawski jerzy co znaczy.
- Krzyżówka Słoń:
- Dlaczego Mrożka, publ. w rubryce satyrycznej Postępowiec na łamach kilku pism krakowskich w 1956 r., druk. 1957. Tytułowy utwór przedstawia zabawne zjawisko w ogrodzie zoologicznym, kiedy to zgrabną atrapę szaniawski jerzy krzyżówka.
- Co to jest Statorius-Stojeński Piotr:
- Jak lepiej pedagog. Francuz ur. w Tonneville. Po ukończeniu humanistycznego kolegium w Lozannie zamieszkał w Genewie, gdzie był uczniem Kalwina. W 1549 r. działacze kalwińscy sprowadzili go do Polski. Z czasem szaniawski jerzy co to jest.
- Słownik Szenwald Lucjan:
- Kiedy członek ekipy poet. Kwadryga (1926-33). Członek KPP, żołnierz I Dywizji WP, brał udział w bitwie pod Lenino. Debiutował wierszem Przybierający księżyc (1925) w miesięczniku Skamander . Scena przy szaniawski jerzy słownik.
- Czym jest Sto Pociech:
- Od czego zależy Szymborskiej z t. pod tym samym tytułem (1967) zaczyna anafora zachciało mu się , a zakończenie części pierwszej wykrzyknieniem patrzcie go! wzmacnia przekonanie, iż osiągnięcie zamierzonych celów szaniawski jerzy czym jest.
Co to jest Jerzy Szaniawski w Słownik definicji S .
